آزمایش ژنتیک سرطان معده: با تمرکز بر نوع HDGC

فهرست مطالب این مقاله

این مقاله را با دوستان خود به اشتراک بگذارید

مقدمه

آزمایش ژنتیک سرطان معده به عنوان یکی از ابزارهای پیشرفته در تشخیص و پیشگیری از این بیماری خطرناک نقش حیاتی ایفا می‌کند. با استفاده از تحلیل‌های ژنتیکی، می‌توان اطلاعات دقیقی در مورد وجود یا عدم وجود جهش‌های ژنتیکی مرتبط با سرطان معده به دست آورد. این آزمایش‌ها امکان شناسایی افرادی را فراهم می‌کنند که به دلیل عوامل ژنتیکی در معرض خطر بیشتری قرار دارند، و به پزشکان اجازه می‌دهند تا راهکارهای پیشگیرانه مناسبی مانند تغییرات در سبک زندگی، نظارت‌های دوره‌ای و حتی مداخلات درمانی اولیه را برای کاهش ریسک بروز سرطان پیشنهاد دهند. با توجه به اهمیت تشخیص زودهنگام، آزمایش‌های ژنتیک می‌توانند نقشی کلیدی در بهبود نتایج درمانی و افزایش طول عمر بیماران ایفا کنند.

سرطان معده با بروز بیش از 1 میلیون مورد و برآورد 769000 مرگ در سال 2020 یکی از شایع ترین سرطان های تشخیص داده شده در جهان است. در سطح جهانی، این سرطان رتبه پنجم از نظر بروز سرطان و چهارمین مرگ و میر ناشی از سرطان را در سال 2020 دارد. تقریباً 15 تا 20 درصد سرطان‌های معده توسط ژن‌های ارثی سرطان معده ایجاد می‌شوند.

ژن های مرتبط با سرطان معده؟

ژن‌هایی که می‌توانند افراد را به سرطان معده ارثی HDGC مستعد کنند، شامل موارد زیر هستند:

  • CDH1
  • CTNNA1

HDGC شایع‌ترین سندرم سرطان ارثی است که می‌تواند افراد را به سرطان معده مستعد کند. این بیماری پیش‌آگهی قابل تشخیصی ندارد.

همچنین، سندرم‌های سرطان ارثی دیگری وجود دارند که می‌توانند انواع دیگری از سرطان معده را به وجود بیاورند. این سندرم‌ها شامل موارد زیر هستند:

  • سندرم لینچ: این سندرم به دلیل وجود تغییرات ژنتیکی در MLH1، MSH2، MSH6، PMS2 و EPCAM ایجاد می‌شود. میزان خطر سرطان معده مرتبط با سندرم لینچ و نقش غربالگری سرطان معده هنوز به طور کامل مشخص نیست، به خصوص که پیش‌آگهی سرطان معده مرتبط با سندرم لینچ شناسایی نشده است.
  • پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP) / آدنوکارسینوم معده و پولیپوز پروکسیمال معده (GAPPS): این وضعیت به دلیل تغییرات ژنتیکی در APC ایجاد می‌شود. سرطان معده معمولاً با پولیپ‌های غده‌ای فوندیک همراه است.
  • سندرم پویتز-جیگرز (PJS): این سندرم به دلیل تغییرات ژنتیکی در STK11 ایجاد می‌شود. سرطان معده معمولاً با پولیپ‌های هامارتوماتوس همراه است.
  • سندرم پولیپوز نوجوانانه (JPS): این سندرم به دلیل تغییرات ژنتیکی در SMAD4 و BMPR1A ایجاد می‌شود. سرطان معده معمولاً با پولیپ‌های هامارتوماتوس همراه است.
  • در هر یک از این سندرم‌ها، خطر سرطان معده و بار پولیپ‌های معده نسبت به پولیپ‌های روده بزرگ و سرطان روده بزرگ اهمیت کمتری دارد. بار پولیپ‌های معده (شامل تعداد و اندازه پولیپ‌ها) و خطر سرطان معده ممکن است بین افراد متفاوت باشد.

آزمایش ژنتیک سرطان معده چیست؟

ارزیابی خطر سرطان ژنتیکی، یک روش استاندارد و بین‌رشته‌ای در پزشکی است که از ابزارهای ژنومیک برای شناسایی افرادی که در معرض خطر بالای ابتلا به سرطان هستند، استفاده می‌کند. ایده‌آل‌ترین زمان برای این ارزیابی قبل از بروز بیماری است، چرا که در این زمان استراتژی‌های شناسایی زودهنگام و پیشگیری می‌توانند به طور مؤثرتری اجرا شوند. سندرم سرطان سینه و تخمدان ارثی (HBOC) که عمدتاً ناشی از تغییرات پاتولوژیک در ژن‌های BRCA1 و BRCA2 است، مدل اصلی ارزیابی خطر سرطان ژنتیکی محسوب می‌شود و مشکوک بودن به HBOC هنوز هم شایع‌ترین دلیل ارجاع بالینی است. گزینه‌های مدیریت شخصی برای افرادی که تغییرات پاتولوژیک HBOC را دارند شامل جراحی پیشگیرانه دوجانبه تخمدان‌ها و/یا سینه، شیمی‌پیشگیری و درمان دقیق با مهارکننده‌های PARP است. هنگامی که یک تغییر ژنتیکی پاتولوژیک در خانواده شناخته شده باشد، می‌توان ارزیابی دقیق ژنتیکی خطر سرطان را به سایر اعضای خانواده نیز پیشنهاد داد.

مشابه با HBOC، دستورالعمل‌هایی برای کمک به پزشکان در تعیین افرادی که ممکن است از ارزیابی بیشتر خطر برای سرطان معده ارثی بهره‌مند شوند، توسعه یافته است. با درک بهتر از ارتباطات ژنتیکی جدید، دستورالعمل‌ها به روزرسانی می‌شوند و به روزرسانی‌ها باید به طور فعال در مراقبت از بیماران توسط حرفه‌ای‌های بهداشتی ادغام شوند.

آزمایش پنل چندژنی، که در آن چندین ژن به طور همزمان آزمایش می‌شود، رایج‌ترین نوع آزمایش ژنتیکی در ارزیابی خطر سرطان ژنتیکی است. برای مثال، افرادی که به دلیل تاریخچه شخصی یا خانوادگی سرطان معده غیرسندرم خاص یا سایر سرطان‌ها به ارزیابی ژنتیکی خطر سرطان ارجاع شده‌اند، احتمالاً آزمایش ژن‌های ذکر شده در جدول 1 را انجام خواهند داد. در مقابل، افرادی که به دلیل بروز بسیار خاصی مانند HDGC ارجاع شده‌اند، ممکن است تنها به ارزیابی ژنتیکی CDH1 و احتمالاً CTNNA1 نیاز داشته باشند. با این حال، اگر هیچ تغییر پاتولوژیک شناسایی نشود، آزمایش‌های تکمیلی احتمالاً شامل ارزیابی سایر ژن‌های ذکر شده در جدول 1 خواهد بود.

صرف‌نظر از ارائه بالینی، تفسیر پاتولوژی تغییرات ژنتیکی شناسایی شده از طریق آزمایش ژنتیکی اغلب چالش‌برانگیز است. به دلیل این چالش، منبع ژنوم بالینی (ClinGen) شروع به تشکیل پانل‌های تخصصی برای تدوین و اجرای قوانین خاص برای برخی از ژن‌های مرتبط با پیش‌زمینه سرطان معده (CDH1، TP53) کرده است. تاکنون، دستورالعمل‌های طبقه‌بندی تغییرات ژن CDH1 منتشر شده است که دستورالعمل کلی طبقه‌بندی تغییرات ژن ارائه شده در سال 2015 توسط کالج آمریکایی ژنتیک پزشکی و ژنومیک و انجمن پاتولوژی مولکولی (ACMG/AMP) را اصلاح می‌کند. بنابراین، این پانل اکنون چارچوبی اختصاصی برای ارزیابی پاتولوژی تغییرات ژنتیکی CDH1 ارائه می‌دهد و هدف آن بهبود توانایی جمعی برای انجام ارزیابی خطر سرطان ژنتیکی CDH1 برای افراد و خانواده‌هایشان است.

سرطان دیفیوز ارثی معده (HDGC) یک سندرم سرطان ارثی ژنتیکی است که خطر ابتلا به سرطان معده را تا 70 درصد افزایش می دهد. زنان که این سندرم را به ارث می برند نیز در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه لوبولار (LBC) هستند که حدود 42 درصد تخمین زده می شود.

افراد مبتلا به سندرم سرطان معده دیفیوز ارثی یک ژن جهش یافته را از یکی از والدین بیولوژیکی خود به ارث می برند. این معمولاً ژنی به نام CDH1 است، اگرچه گاهی اوقات، ژن دیگری درگیر است. CDH1 یک ژن سرکوبگر تومور است. وقتی جهش پیدا می کند، برای کنترل سرطان به درستی عمل نمی کند.

آزمایش ژنتیک سرطان معده و مطالعه خانوادگی با هدف شناسایی ژن‌های مستعد سرطان معده جدید و بهبود درمان و مدیریت افراد با استعداد ارثی به سرطان معده است.

علائم سندرم سرطان معده منتشر ارثی چیست؟

علائم سرطان معده دیفیوز ارثی ممکن است تا زمانی که بیماری به مرحله متاستاز برسد، ظاهر نشود. به همین دلیل، آگاهی از خطر ارثی بودن این سندرم بسیار مهم است. سرطان در HDGC معمولاً در سنین نسبتاً جوان‌تر نسبت به سرطان‌های غیرارثی بروز می‌کند. بیشتر افراد قبل از سن 40 سالگی تشخیص داده می‌شوند.

علائم شامل:

  • درد معده (خصوصاً در قسمت بالایی سمت چپ شکم)
  • نفخ معده
  • تهوع و استفراغ
  • کاهش اشتها
  • کاهش وزن
  • خستگی
  • مشکل در بلعیدن
  • وجود خون در مدفوع
  • استفراغ خون
  • زردی (رنگ زرد در چشم‌ها و پوست)

گاهی اوقات، شکاف لب یا شکاف کام می‌تواند نشانه‌ای زودهنگام از این سندرم باشد. این نقص مادرزادی می‌تواند با همان جهش ژنی که باعث HDGC می‌شود، همراه باشد. با اینکه بیشتر موارد شکاف لب یا شکاف کام مرتبط با HDGC نیستند، اما اگر فرد سابقه خانوادگی این سرطان‌ها را داشته باشد، تولد با چنین نقصی ممکن است باعث ایجاد نگرانی درباره این سندرم شود.

چه چیزی باعث سندرم HDGC می شود؟

HDGC یک اختلال ژنتیکی است و زمانی اتفاق می افتد که جهش در یکی از ژن های سرکوب کننده تومور برنامه ریزی DNA را تغییر دهد. ژن های سرکوب کننده تومور دستورالعمل های لازم برای کنترل تقسیم و رشد سلولی را به سلول های بدن ارائه می دهند. وقتی نمی توانند، سرطان می تواند نتیجه آن باشد.

فرد بیمار معمولا ژن جهش یافته را از یک والدین بیولوژیکی به ارث می برد. جهش ارثی را جهش ژرمینی نیز می نامند. این روی رمزگذاری ژنتیکی در سلول های تولید مثلی فرد که سلول های زایا نیز نامیده می شوند، تأثیر می گذارد. این سلول ها در طول تولید مثل از خود کپی می کنند.

فرآیند غربالگری سرطان معده ارثی HDGC چگونه است؟

اگر فرد علائمی از سرطان ندارد اما فکر می‌کند که در معرض خطر می باشد، پزشک ممکن است وی را برای غربالگری HDGC معرفی کند. ممکن است تاریخچه خانوادگی مشخصی از این نوع سرطان‌ها داشته باشد یا ممکن است پیش از این آزمایش ژنتیک انجام داده باشد که جهش‌های ژنتیکی در ژن CDH1 را شناسایی کرده است.

پزشک با توجه به تاریخچه خانوادگی و یا نتایج آزمایش ژنتیک، میزان خطر را محاسبه می‌کند. او ممکن است بخواهد برای بررسی تغییرات پیش‌سرطانی در بافت‌ها، مانند کارسینوم لوبولار در محل (LCIS) یا سلول‌های نوع حلقه‌ای در پوشش معده، نمونه‌برداری کند. این تغییرات بافتی پیش‌سرطانی هستند که ممکن است به سرطان تبدیل شوند.

آزمایش های تشخیص سرطان معده HDGC

اگر فردی علائم سرطان معده را دارد، پزشک به دنبال شواهدی از سرطان در پوشش معده خواهد بود. او نمونه‌های بافتی را برای بررسی زیر میکروسکوپ خواهد گرفت. اگر سرطان معده شناسایی شود و دیگر اعضای خانواده نیز به همین سرطان مبتلا شده باشند، ممکن است پزشک توصیه به انجام آزمایش ژنتیک کند.

جهش ژن CDH1 در حال حاضر با حدود ۴۰٪ از موارد HDGC مرتبط است. جهش‌های دیگری نیز احتمالاً در این بیماری دخیل هستند، اما CDH1 شناخته‌شده‌ترین مورد است. اگر این جهش را داشته باشید، شناسایی HDGC آسان‌تر خواهد بود، اما همچنان ممکن است تشخیص بدون آن نیز با وجود الگوی قوی سرطان معده خانوادگی ممکن باشد.

آزمایش‌های تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشند:

آزمایش ژنتیک سرطان معده

این آزمایش ژنتیک یک آزمایش خون برای شناسایی جهش‌های ژنتیکی مرتبط با بیماری‌های ژنتیکی شناخته‌شده را تحلیل می‌کند. برخی افراد برای آگاهی از وضعیت ژنتیکی خود یا برنامه‌ریزی برای داشتن فرزند بیولوژیکی، این آزمایش را انتخاب می‌کنند.

آندوسکوپی فوقانی

این روش به بررسی دقیق و نمونه‌برداری از پوشش داخلی دستگاه گوارش فوقانی کمک می‌کند. این کار برای تشخیص سرطان معده، به‌ویژه نوع ارثی که در گروه‌های کوچک سلولی در پوشش معده پنهان می‌شود، ضروری است. پزشک متخصص گوارش یا جراح کولورکتال این آندوسکوپی را انجام می‌دهد و با استفاده از یک دوربین کوچک که در انتهای یک کاتتر طولانی قرار دارد، به بررسی و نمونه‌برداری از معده می‌پردازد. با این روش‌ها نیز، شناسایی سرطان معده می‌تواند دشوار باشد. آندوسکوپیست باید به‌طور خاص آموزش دیده و با تجربه باشد.

بیوپسی

پزشک نمونه‌های بافتی را به آزمایشگاه ارسال کرده تا زیر میکروسکوپ بررسی شود. بیوپسی تایید می‌کند که آیا نمونه بافتی دارای سرطان است یا خیر.

جمع بندی

آزمایش ژنتیک سرطان معده، به ویژه در زمینه شناسایی سندرم‌های ارثی مانند سرطان معده منتشر (HDGC)، ابزاری کلیدی برای پیشگیری و مدیریت بیماری است. این آزمایشات با شناسایی جهش‌های ژنتیکی خاص، به افراد و خانواده‌ها این امکان را می‌دهند که خطر ابتلا به سرطان معده را به‌طور دقیق‌تری ارزیابی کنند و اقدامات پیشگیرانه مؤثری را انجام دهند. شناسایی زودهنگام این جهش‌ها می‌تواند به تعیین استراتژی‌های درمانی و پیشگیرانه، مانند جراحی پیشگیرانه و غربالگری منظم، کمک کرده و در نتیجه میزان بروز سرطان و عوارض مرتبط با آن را به‌طور قابل توجهی کاهش دهد.

با این حال، تفسیر نتایج آزمایش ژنتیک سرطان معده نیازمند دقت و تخصص است، زیرا ممکن است نتایج پیچیده و متنوعی ارائه شود. پیشرفت‌های علمی و به‌روزرسانی‌های مداوم در دستورالعمل‌های ارزیابی و مدیریت ژنتیکی، به پزشکان کمک می‌کند تا بتوانند تصمیمات بهینه‌ای را بر اساس نتایج آزمایش‌ها اتخاذ کنند. در مجموع، آزمایش ژنتیک سرطان معده ابزار قدرتمندی است که با ارائه اطلاعات دقیق و به موقع، می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و پیشگیری مؤثر از بروز سرطان در افراد در معرض خطر کمک کند.

 

آخرین مقالات و مطالب آزمایشگاه

مقــالات و مطالــب آمــوزشی در حــوزه پزشکــی و سلامــت